برای روز معلم، این چند کلمه غنیمت بود که
به خودم گوشزد کنم. شاید برای شما نیز خالی از
لطف دوستانه نباشد. همین
«قسمت ما»
قسمت ماست در این عالم خاکی سختی
بخت با ماست که بدتر نشد این بدبختی
همه گویند که خوشبختی من افزون است
جابجا گشته در اینجا بد و این خوش بختی
من نمی دانم از این عالم خاکی، چندان
آمدم، ماندم و خواهم رفت، لختی، لختی
فاش می گویم از این پس که نمی دانستم
عمر یک لحظه بود، خوبی آن با سختی
کار سخت است، ولی عاقبتش شیرین است
پس چه غم دارم از این سختی و این بدبختی
حسن بشیر
تهران، دوشنبه 12/2/1390
من ندیدم به جهان ذره ای از بد بختی
دانه خویش نگر تا دروی خوشبختی
گر تو خواهی ز زمین گندم و سنبل چینی
غافل از دانه نشو سهل شود این سختی
جناب آقای محبی
با سلام و احترام و تشکر از لطف و محبت شما. همینکه به نوشته اینجانب توجهی داشتید آنهم با چنین ابیات نغز و تشویق کننده خود نشان از بزرگواری شما دارد. بنده نیز در پایان پذیرفته ام که انشاءالله پایان همه سختی ها عاقبت خوبی دارد.
با تشکر
بشیر