نگاه کاخ سفید به سفره هفت سین و جشن نوروز

 آنچه که در سایت کاخ سفید نوشته شده است (در زیر عکس سفره هفت سین)

A traditional Haft Sin table celebrating Nowruz, the Persian New Year, is seen set Wednesday, March 19, 2008, in the State Dining Room of the White House. Nowruz is, in Persian and some other cultures, including Kurdish culture, a family-oriented holiday celebrating the New Year and the coming of spring. The Haft Sin table has seven items symbolizing new life, joy, love, beauty and health, sunrise, patience and garlic to ward off evil.  

سفره هفت سین برای جشن نوروز، سال نو ایرانی که روز چهارشنبه 19 مارس 2008 آغاز شد، در سالن پذیرائی کاخ سفید پهن گردید. نوروز در میان ایرانیان و برخی از فرهنگهای دیگر، از جمله کردی، یک جشن خانوادگی است که برای بزرگداشت سال نو و آمدن بهار برگزار می شود. سفره هفت سین دارای 7 قلم است که به عنوان نشانه هایی برای: زندگی تازه، شادی، عشق، زیبایی و سلامتی، طلوع خورشید (سرآغاز)، شکیبایی و سیر برای دور کردن شیطان است.

(این بود که در سایت کاخ سفید با عکس سفره هفت سین آمده بود. اما هر کاری کردم نتوانستم عکس را در اینجا بیاورم. اینهم از مشکلات وبلاگهاست که فقط حجم و فرمت خاصی را می پذیرند که گاهی بیش از اصل مطلب باید به حواشی آن پرداخت و کلی وقت گذاشت)

 

 یکی از دوستان عزیز به من زنگ زد که میدانی که کاخ سفید نیز سفره هفت سین در سالن پذیرایی کاخ پهن کرده است و برای من صفحه آنرا ای میل کرد، که مشاهده می کنید. البته متن انگلیسی همراه عکس را عجالتا به فارسی برگرداندم که کاملا متن  و عکس گویا باشند.

اینکه چرا واشنگتن به این موارد می پردازد، روشن است و نیاز به تحلیل زیادی ندارد. کاخ سفید از مدتها پیش، بویژه پس از یازدهم سپتامبر 2001، در تلاش است که نوعی از سمپاتی با برخی از فرهنگها را ارائه کند. به عنوان مثال در روز عید فطر تلاش می کند که برخی از مسلمانان (بخوانید بعضا مسلمان نما) را به کاخ دعوت کند و خود را شریک جشن دیگران نشان دهد. این خود نوعی از دیپلماسی عمومی در زمینه جذب ناآگاهان و یا ارائه تصویری (نوعی از انگاره سازی) از فرهنگ دوستی کاخ سفید است که قطعا می تواند بر برخی از افراد تاثیر خود را داشته باشد.

اما بنظر می رسد مهمترین مساله ای که در این زمینه می توان مطرح نمود، طرح اصل جهت گیری کاخ سفید، و طرح همین حرکت، بدون توجه به موضوع است. بعبارت دیگر، هفت سین زمینه ای می شود برای طرح کاخ سفید در میان ایرانیان. پس چه بهتر که این طرح و یا برجسته سازی توام با یکی از مسائل مورد توجه فرهنگ مقابل باشد. این خود نوعی از تداعی طبیعی را بوجود می آورد که در فرهنگ سازی می تواند تاثیرات خود را داشته باشد. البته آنچه که در این موارد نیز منتشر می گردد می تواند زمینه ساز نوعی از نگاه به مساله را نیز روشن کند. به عنوان مثال، همین چند جمله ای که درباره سفره هفت سین در سایت کاخ سفید نوشته شده است نشاندهنده نوعی از نگاه خاص به سفره هفت سین است. تنها نام بردن از فرهنگ کردی و عدم نام بردن از فرهنگهای افغانی، تاجیکی و غیره که نوروز را نیز جشن می گیرند و فرهنگ مشابهی را دارند، خود تداعی شیوه ای از به حاشیه راندن برخی از فرهنگهاست که نشان دهنده چشم پوشی عمدی از گسترش فرهنگ ایرانی را نشان دهد و علاقمندی ملت های گوناگون برای جمع شدن دور محور خاص فرهنگی است که ارتباطات میان فرهنگی آنان را می تواند به شدت تقویت سازد. البته تفسیری که از هفت قلم سفره نیز شده است تا اندازه ای با آنچه که در فرهنگ عمومی وجود دارد متفاوت است. تاکید بر دور کردن شیطان (Evil) به عنوان نشانه ای برای "سیر" (آنهم با ظرفی پر از سیر، بخلاف آنچه که در سفره معمولی هفت سین وجود دارد) که معمولا تداعی دفع بیماری و ناخوشی را در فرهنگ عمومی دارد، با آنچه که کاخ سفید قبلا اصطلاح شیطان (Evil) را برای کشورهای محور شیطان (Axis of Evil) از آن نام برده است، می تواند تلاشی برای ایجاد زمینه ای برای طرح گفتمان ناخواسته کاخ مزبور و برجسته سازی مجدد همان تفکری است که می رود دامنگیر آنان شود و آنچه که در جهان کنونی حاکم است خود گویای واقعیت دیگری است که نمی توان با اظهار سمپاتی صوری برای فرهنگهای دیگر، و از جمله نوروز، منحرف گردد.