صمدی را دریابید
نمی خواهم کاسه داغتر از آش باشم، اما نمی توانم برای آقای مجتبی صمدی ساکت بمانم. بنظرم می رسد که باید به دانشجویان فرهیخته، مودب، خوش فکر و توانمند که در کلاس درس، در پایان نامه، در دفاعیه، در انجمن علمی، و در سایر رفتارهای اخلاقی، بخوبی خودش را نشان داده و هیچگاه تصنعی نیز این کارها را نکرده و با همان صفا و صمیمت و آرامش خودش هویت خود را بازنمایی کرده است، کمک کرد. این کمک، کمک به توسعه معرفت، علم و اخلاق است.
مدتی است که می شنوم ایشان در مقطع دکتری پذیرفته شده اند اما بحث شهریه ایشان هنوز حل نشده است که باید حل شود. خیلی ها بورسیه شده اند، نوش جانشان. حتما در آنها خوبی هایی دیده شده. کسی هم شک ندارد که این سرزمین، فرزندان فرهیخته زیاد دارد و نباید بهمین مقدار از بورسیه اکتفا کرد. اما باید به افرادی که گاهی از فرط حجب و حیا نمی خواهند به این در و آن در بزنند هم توجه کرد.
بنظرم یکی از این افراد، آقای مجتبی صمدی است. صمدی، شایسته دکتری است و نباید بیش از این منتظر بماند و به جای اینکه در آرامش به درس خود ادامه دهد، نباید در اضطراب به دنبال دستی باشد که در زمان نامناسب دست وی را بگیرد. زمان مناسب بهترین فرصت ممکن برای رسیدگی به افراد فرهیخته و توانا همچون مجتبای عزیز است.
امیدوارم پیام به اندازه کافی رمزگشایی شود.
حسن بشیر
10/7/1392