شعر محبت آمیز میلاد عرفانپور

شعر محبت آمیز میلاد عرفانپور

گاهی دانشجویان به انواع گوناگون وفاداری و محبت خود را به استادان و معلمان خود نشان می دهند که خود قابل تقدیر است. بهر حال این تعامل، ارزشمند، اخلاقی و  صادقانه است.

به میلاد همانند دانشجویان دیگر احترام می گذارم و او را همانند یک فرزند دوست دارم.

میلاد در شعر محبت آمیز خود، بنده را خجالت زده کرده است.

اطمینان دارم که میلاد آینده درخشانی خواهد داشت، نه تنها در حوزه شعر، بلکه در حوزه دانش نیز.

امیدوارم که میلاد چهره ای ماندگار هر دو حوزه باشد.

از ایشان برای درج این شعر محبت آمیز اجازه خواستم که در وبلاگم منتشر کنم

و پذیرفتند.

از محبت ایشان مجددا تشکر می کنم، و آرزو دارم همانگونه که گفته اند، چنین باشم، گر چه خود به کمبودها و ضعف های خودم آگاه و معترف هستم.

حسن بشیر

3/7/1392

سلام استاد.تقدیم به شما

جان شاعر داری و در رخت استادی اسیری

هرکه هستی اوستادی، هر چه هستی دلپذیری

دوست داری هرکه باشی خاری از پایی برآری

دوست داری هرکجایی از کسی دستی بگیری

چون معلم مهربانی، چون پدر دلسوز هستی

آسمانی و در این خاک ملال آور اسیری

گفتمان عشق را در زندگی تحلیل کردی

گفتمان غالبت این است و از آن ناگزیری

هم (حسن) هستی که در هرحال حسن خلق داری
هم بشارت می دهی فردای زیبا را (بشیر)ی

میلاد عرفان پور

جمعه 29/6/1392