به نام خداوند نور و امید

(به نام خداوند نور و امید)

به نام خداوند نور و امید

که عشق و زبان و سخن آفرید

خدایی که جز او، الهی نبود

بجز او، به هر جا، گواهی نبود

خدایی که قدرت، سزاوار اوست

و رحمت،‌ به هر کس، ز اسرار اوست

خدایی که نور است و برتر ز نور

که یک جلوه اش  بود، در کوه طور

خدایی که نور از دل نور ساخت

از آن رق و دیوان مسطور ساخت

خدایی که نورش به مقدار بود

پیامش، پیامبر به دلها گشود

خدایی که تدبیر و تقدیر او

گشوده است ابواب تفسیر او

خدایی که ذکرش عزیز است و ناب

و نامش سرآغاز،  در هر کتاب

خدایی  که شکرش به هر  حال هست

چه در حال خوب و چه اندر گسست

+++++++

حسن بشیر، یکشنبه

۳/۵/۱۳۹۵