چیزی نمانده....

چیزی نمانده....

دردی است در دل من، کز غصه ها بر آید

چیزی نمانده تا غم با  جان من در آید

شمعی که مرده بوده است با گرمی توکل

گویی که زنده مانده است، تا عمر آن سرآید

افزونتر از غم و رنج رزقی  نصیب من نیست

خیر است هر چه آید، با آنکه چون شر آید

جز در دعای یاران نامی زخود ندیدم

یک دوست باید اکنون این شعر  را سرآید

شب تا سحر نگاهم بر آسمان نشسته است

او کیست آنکه شاید با عشق از در آید

×××××

حسن بشیر- سه  شنبه

۷/۴/۱۳۹۵